cisza....

........ nie ma Was zaledwie dobę....... 

a już mi sie tęskni......

jakoś tak dziwnie cicho 

i niesamowicie pusto...........

prawie jak Olbrychski.....

kto to wie......

dziś dzieci wcześnie dorastają 

i już za aktorstwo się biorą od maleńkości

a gra mimiką twarzy to podstawa.....:-)

prawie da rade.......

 ...był taki czas, że w ten kombinezon Kubuś mieścił się cały.....

a dziś już tylko do połowy....... 

czyli "da radę".....:-)

malowidła naścienne.....

niedawno u nas  w domu zostały odkryte bezcenne malowidła naścienne....

pochodzenie i wiek jest na dzień dzisiejszy trudne do określenia....:-)

bez śniegu.......

.... gdy na dworze ściska mróz

po 20 kilka stopni na minusie

to aż się chce słońca, piasku i trochę ciepełka......

aby do wiosny.....:-)

Kubuś

przyjemnie zaskakuje :-)

z dnia na dzień robi się z niego przesympatyczna Gaduła!!

i ja kocham te Jego powiedzenia i kojarzenia.....takie w pierwszej chwili nie wiadomo skąd wzięte,wywołujace konsternacje,śmiech i oczywiście dumę matki ...

-bulu bulu,hastu hastu nie ma rączek...(chwila na zastanowienie) 

-kubuś

****

-simak,simak obudź rogi,dam sela na pielogi :-)

****

Kuba zawsze po popołudniowej drzemce wstaje nieziemsko głodny,

obiad musi być już gotowy i ostudzony,inaczej jest płacz i marudzenie

któregoś dnia zniecierpliwiony stoi nad talerzem,z którego unosi się para

Kuba- uciekaj paro!! chce jeść! uciekaj a sio!

Dzisiaj podobna sytuacja,aby uniknąć niepotrzebnych łez,dałam mu gorące jeszcze jedzenie i mówię by był ostrożny bo jedzenie może go oparzyć.

Kuba- mamusiu dmuchaj

ja- nie Kubusiu sam podmuchaj

Kuba- za mały Kubuś, siły nie ma!

:-) 

****

Piotrek idzie naprawiać kran,czy zlew,sama nie wiem,mniejsza o to...

Piotrek- chodź Kubusiu pomożesz mi

Kuba- pojęcia nie mam,pojęcia nie mam ( i teatralnym gestem rozkłada ręce...)

Piotrek- ja też :-)

****

bystre oko Kuby wypatrzy wszystko, nie zawsze jest to dobre,

któregoś dnia znalazł nitkę na podlodze,podnosi ją, uważnie przyglądając się jej,

po czym z powagą mówi:

-ooo bałagan

-nie Kubusia bałagan

-mamusi!!!

****

Gdy Kubuś był jeszcze całkiem malutki,odnosiłam wrażenie,że zupełnie nie potrzebuje przytulania się, mojej bliskości, z zazdrościa słuchałam znajomej,która opowiadała jak jej synek godzinami mógłby leżeć przy jej piersi,jak zasypiając wtula się w nią itp.

Kuba był absolutnym przeciwieństwem swego kolegi.... może noszenie w chuście zaspokajało jego wszelkie potrzeby bliskości. Teraz jest tak,że wskakuje na ręce i mówi :dzidziuś i to znak by go przytulać,kołysać,mówić czułe słówka :-)

 

świątecznie z poślizgiem.....

a tak było w Wigilię..... 

sylwester 2009/2010.....

kreacje sylwestrowe......